8 Şubat 2017 Çarşamba

Yaptığım en orijinal resim


Allah yarattığı her canlıya kendinden bir şey eklemiş derdi büyüklerim. İnsanın her hangi bir şeye yeteneği olması ne güzel bir olaydır. Çoğumuz belkide bunların farkında bile değiliz.

Ben yetenekli miyim bilinmez ama elimden de bir şeyler gelir. Resme ilgim lisede başladı. Arkadaşımın resim yapma tekniği o zaman ilgimi çekmişti boyaları fırçayla bol kepçe sürüp duruyordu hele boyaların kokusu muhteşem gelmişti ve birde yaptığı resimde bir yeri beğenmedi ya hemen fırça ile  yok edip  yeniden şekil verebiliyordu . çok özgürdü  istediğini yapabiliyor hayalini kurduğu görüntüyü renklerle ölümsüzleştiriyordu. Bana teşvik eden sebeplerde bunlardı sanırım. Lise dönemlerimde çokça resimler yaptım ama hepsi başkalarına aitti. Solda gördüğünüz tablo benim için bir ilktir  tek tir orijinal dir unutulmayacak bir hikayesi vardır.

Liseyi yeni bitirmiş  bir işe girdim çalışıyordum bu arada nişanlandım. Nişanlımın eniştesi de resme meraklıymış oda resim yapıyor vede çok güzel şeyler çıkartıyordu.Bir güm bana gelip Adana da resim yarışması var eğer eser buradan onay alıp geçerse Eskişehir de yarışmaya girecek dedi..Tabi ki orijinal olması gerektiğini vurguladı. Katagorisini sordum sen ne yapacaksın  ne olduğunu yap bir şeyler gitsin  dedi ama nasıl merak ediyorum konunun ne olduğunu çünkü  konunun ne olduğunu bilsem çok ta düşünmeyecektim hemen bir şeyler yapabilirdim. Arkadaşım geldi bende  sürekli  çiziyorum  siliyorum  boyuyorum istediğim olmuyor  bu arada şunu öğrendim ben hayalim dekini değil  karşımda olan şeyi  çize biliyorum. Kıza dedim ki geç karşıma ona annemin paltosunu  giydirdim elinide kapıya yasla dedim üzgün bir bakış at bana ve kımıldama.... Talimatı verdim kıza bir çırpı da bitirdim beğendimde zaten konusu da belli değildi bir şeyler baştan eksikti zaten bu yüzdende kazanma ihtimalim %10 belki  çokta umut bağlamıyordum . Neyse görev bitmişti kuruması için bir kenara bıraktım ama evdeki küçük kız kardeşimi unutmuştum. İşten yorgun geldiğim için yemeğimi yedim ve uyudum. Ertesi gün resim Adana'ya doğru yola çıkacaktı ve öğlenleyin  orada olması gerekiyordu. Kurumuş mu diye bakim dedim birde ne göreyim benim küçük bacım fırçayı eline almış bu saçı bu kaşı bu kolu bu bacağı diye fırçayı her yere vurmuş ama ben en kolayını bulmuştum  bacımı kesip tablo ya yapıştıracaktım . Ev birden ayağa kalktı  ben bacımı kovalıyordum annem beni kovalıyordu. Sonunla benim sevgili arkadaşım  tablodaki sarhoş oldu berduş perişan bir görüntü çıkınca elinede bir şarap şişesi tutuşturdum alttaki kopek biz kovalamaç  oynarken  dökülen boyalardı en güzel köpek olur dedik adamcağızın ayağının biri yok onu yapmaya zamanımız yetmedi . Kurutmak için denediğimiz formüller cabası yaglı boya resimlere fön tutunca  kurumuyor muş  !!!!!!
buzdolabında kuruttuk  ve Adana ya gidene dek resim kapanmadı Tüm İskenderun ve Adana halkı resmi sergiden önce görme lütfuna   eriştiler ama ne entresan şeydir hiç umudum yokken adana dan
geçti. Allah'ımmmm  emeklerim boşa gitmedi sana şükürler olsunnnnn diye sevinirken Eskişehir de sekiz inci oldum Buna da şükürler olsun  Allahımmm  niye biliyormusunuz  ben bu sarhoş adamla  katıldığım yarışma  Yunus emre yarışmasıymışşşş. Eniştemin bana söylemediği  katagori  buymuş.
Diyorum ya bu benim en orijinal  resmim dir.      Ama kitapçık verdilerdi  olsun oda olur.

3 yorum:

  1. Ellerinize sağlık çok güzel olmuş.

    YanıtlaSil
  2. O kucuk bacın simdi kac yasinda acaba :) cok meram ettim onu kesip oraya yapistirdin mi ? :) :)

    YanıtlaSil
  3. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil